Η αυτοθυσία και η υποχρέωση στον Άρη

Όσοι στέκονται μόνο στο γεγονός ότι ο Άρης δέχτηκε (ακόμη) τέσσερα γκολ από τον Ολυμπιακό, το κάνουν για προφανείς λόγους και είναι εκτός πραγματικότητας. Θα παραθέσω μερικά στοιχεία για να καταλάβετε κάτω από ποιες συνθήκες αγωνίστηκε ο Άρης χθες αλλά και γενικά στα πλει-οφ.

Ο βασικός και μοναδικός αριστερός μπακ, ο Κόρχουτ έχει πρόβλημα στο γόνατο, έκανε ένεση και έμεινε εκτός μπας και προλάβει κάποια από τα επόμενα τρία παιχνίδια. Το κενό του κλήθηκε να καλύψει ο παίκτης ελβετικός σουγιάς του φετινού Άρη, ο συγκινητικός Ροζ αφήνοντας το δεξί άκρο στον πιτσιρικά Μπακούτση που φυσικά δεν είναι μπακ.

Ο Σάσα έπαιζε με πρόβλημα στο γαστροκνήμιο και πίεζε τον εαυτό του ως το σημείο να μην εξελιχθεί σε θλάση. Ο Μαντσίνι κι αυτός με πρόβλημα στο γόνατο από ένα χτύπημα. Ο Φετφατζίδης με ό, τι του έχει αφήσει η ακύρωση της μεταγραφής του στην Αλ Αίν γύρισε χθες το πρωί από την Αθήνα μετά από δέκα μέρες χωρίς προπόνηση και έβαλε γκολ, είχε δοκάρι, έφτιαξε άλλες 2-3 ευκαιρίες του Άρη.

Που να μην έλειπε κιόλας. Ο Γκάμα και αυτός με μικροενοχλήσεις, ο Διαμαντόπουλος που μπήκε αλλαγή είχε να αγωνιστεί 17 μήνες και όλοι μαζί με την επιβάρυνση από μια ολόκληρη σεζόν που παίζουν συνέχεια οι ίδιοι. Συνέπεια όλων αυτών, να καταρτιστεί η ενδεκάδα μόλις μια ώρα πριν από τον αγώνα αφού πρώτα μετρήθηκαν και βγήκαν στο σύνολο 13 διαθέσιμοι.

Ποιο το νόημα να μιλάμε για οτιδήποτε άλλο πέρα από θαυμασμό για αυτό που κάνουν. Για την πέρα από κάθε φαντασία επαγγελματική νοοτροπία που επιδεικνύουν. Τον σεβασμό στο club που κάποιους τους ανέστησε την καριέρα τους, την ελάχιστη ανταπόδοση από μέρους τους στον κόσμο για την στήριξη. Την διάσωση του προϊόντος φυσικά ώστε αυτό να μην υποβαθμιστεί περισσότερο. Έμειναν άλλα τρία παιχνίδια, όμως ότι κι αν συμβεί σε αυτά, όσοι φορούν αυτή τη φανέλα είναι ήρωες.

Η στάση τους δημιουργεί και μια υποχρέωση στον Θόδωρο Καρυπίδη. Να κάνει ό, τι περνά από το χέρι του ώστε να βγάλει τον Άρη από την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα. Να διώξει τις αμφιβολίες και την ανησυχία που μεγαλώνει στις τάξεις του κόσμου για την επόμενη μέρα.

Να διαλύσει το σύννεφο της αβεβαιότητας. Και να το κάνει… κιμπάρικα βασισμένος στις αξίες και το DNA του club. Σε πρώτη φάση να λύσει το ban ώστε ο Άρης να μην εξαρτάται από κανέναν άλλο και να φτιάξει την ομάδα που θέλει και στη συνέχεια να βρει λύση στο οικονομικό βραχυκύκλωμα που προκάλεσε η σημαντική συρρίκνωση εσόδων λόγω Πανδημίας, μείωσης του τηλεοπτικού και των προβλεπόμενων εσόδων. Για την ανάγκη καλύτερης οργάνωσης και λειτουργίας δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε κάτι εμείς. Ρωτήστε αυτούς που ζουν την καθημερινότητα του club. Έχει ασφαλώς μεγαλύτερη αξία.

Ο Ιούλιος εξελίσσεται σε κρίσιμο μήνα για τον Άρη. Η ψυχραιμία, το καθαρό μυαλό και οι σωστές αποφάσεις θα φωτογραφίσουν την επόμενη μέρα.

ΥΓ. Σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης ο Άρης το 2012 είχε ρίξει στα βαθιά αρκετούς παίκτες από την β΄ ομάδα. Κάποιοι έκαναν καριέρα, οι περισσότεροι χάθηκαν. Κάτι αντίστοιχο σαφώς σε μικρότερο βαθμό συμβαίνει σήμερα με τους Μπαγκαλιάνη και Μπακούτση. Ας μην χαθούν κι αυτά τα παιδιά. Χρησιμοποιηθούν λόγω ανάγκης και μπουν ξανά στο περιθώριο στον βωμό της έλευσης ενός ακόμη ξένου…

ΥΓ2 Και ο πιο αδαής καταλαβαίνει ότι όλο αυτό που έγινε με τον Ματέο ήταν αχρείαστο και αδικεί και το παιδί. Ειδικά τώρα που φαίνεται ότι η ΠΑΕ οδεύει προς τη λύση του BAN.